گشتی در بازار صنایع دستی بروجرد و هنر ورشوسازی‌اش از لهستان تا لرستان زهره افشاری خبرنگار
ورشوهای دست‌ساز پدرش را جمع‌آوری می‌کند. از همان ورشوهایی که در جهیزیه مادربزرگ‌های بروجردی حتماً پیدا می‌شد. از سماور گرفته تا سینی، شیرینی خوری و آفتابه ولگن و… حالا هر تکه‌اش برگی از تاریخ شهری است که نامش با صنعت ورشوسازی گره خورده و او می‌خواهد با خرید و بازسازی ساخته‌های دست استاد میناگر، نام پدرش را زنده و نام این صنعت را دوباره احیا کند. شهریار میناگر را در کارگاهش در یکی از خیابان‌های اصلی شهر بروجرد در حال قلمزنی روی آثار پدرش می‌بینم. می‌خواهم سر صحبت را باز کنم و از وضعیت صنعت ورشو بیشتر آگاه شوم اما وقتی مهارتش را در حکاکی روی سماور ورشویی می‌بینم که قرار است بزودی به‌عنوان سوغات به کانادا فرستاده شود، ترجیح می‌دهم تنها حرکت نرم چکش کوچکش روی قلم حکاکی را دنبال کنم. ضربه‌هایی که ناخودآگاه تو را به سال‌های خیلی دور می‌برد، سال‌هایی که صدای چکش ورشوسازان بروجردی در همه شهر می‌پیچید و هنر دست استادان، چشمان میهمانان و دوستداران صنایع دستی را به تحسین وا می‌داشت. می‌گویند این روزها فقط چند نفری این هنر دستی را در بروجرد بلدند و ورشوسازی درحال زوال است. ویترین مغازه پر است از ورشوهایی که بیشترشان فروشی نیست و میناگر آنها را دانه دانه از...
