کمی هم به ایران اندیشه کنیم دکتر نادر هوشمندیار(استاد دانشگاه)
شاید بیراه نباشد که در همین ابتدای سخن تاکید شود روزهایی را در ایران بزرگ و عزیز سپری می‌کنیم که بیش از هر زمان دیگری مشکلات داخلی و خارجی، حجم عظیمی از گرفتاری‌ها را به وجود آورده‌اند و به رغم وجود این همه مشکل و معضلات ، بسیاری از ما همچنان بر طبلی می‌کوبیم که هیچ امید و چراغی روشن را رو به فردا نگشوده است. به نظر نگارنده در کمتر جایی از جهان، گروه‌های مرجع در یک کشور درست در برزخ سختی‌ها و موانع ریز و درشتی که بر سر راه توسعه شکل می‌گیرند، تا به این حد به خود و منافع خود و خواسته‌های ایدئولوژیک- سیاسی خود می‌پردازند. این اتفاق اگر رخ دهد حتما عجیب‌ترین و حیرت‌انگیز‌ترین واقعه‌ای است که می‌توانسته شکل بگیرد و در تاریخ خود را به عنوان یک تجربه تلخ به رخ بکشد. البته به هیچ عنوان قصد منفی دیدن و یا پردازش منفی جهتگیری‌ها و کنش‌ها و واکنش‌های گروه‌های مختلف سیاسی در میان نیست، بلکه در این مجال کوتاه قصد بر آن است تا از واقعیتی ناخوشایند سخن گفته شود که به یقین سنگی در راه توسعه همه جانبه کشور است. اگر خوب دقت کنیم به وضوح مشخص است سرزمین ما در یکی از گذرگاه‌های...
