از فرمایشات ما ! جراحی فرهنگ پلاستیک : ببینید کی دارم عرض می کنم؛ اگر نصف همین توجهی که بعضی از ما ملت به جراحی پلاستیک برای زیباترشدن«خود»مان داریم، به فرهنگ پلاستیک اختصاص می دادیم؛ الآن با محیط زیست زیباتری مواجه بودیم. و مثل باباطاهرمرحوم،می زدیم زیرهرچه آواز که: به هرجا بنگرم؛کوه و در و دشت نشان از قامـت رعنا تو بینـم (رضا رفیع)
اگر این فرهنگ رعایت می شد، به کوه و در و دشت و دریا که نگاه می کردیم؛ فقط قامت زیبای طبیعت بی نظیر خدا را می دیدیم؛ نه ظروف پلاستیکی یکبار مصرف و بطری نوشابه و سرنگ آمپول تزریق شده و نایلون چیپس و چیتوز خورده شده و جعبۀ اسمارتیز بلعیده شده و دستۀ چتر استفاده شده و دندان مصنوعی عمه لیلای فوت شده و…. امثال این اضافات و خزعبلات صادره شده را. بیخود نیست که می گویند تولید ۱ر۵ میلیون تن پلاستیک در جهان در سال ۱۹۵۰، به ۲۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ رسیده است. حالا هم که ۲۰۱۵ است و لابد چندمیلیون تن دیگر به مبلغ اضافه شده که اگر کسی از کرۀ مریخ به زمین آمد؛ خیال نکند که زمینی ها پیشرفت
نکرده اند.
اگر به موازات افاضات خود، مواظب اضافات خود هم بودیم؛ از خشکی ما این قدر آت و آشغال جورواجور حل نشدنی، سر از دریا و اقیانوس در نمی آورد که دمپایی همسایۀ سفرکرده به کیش ما را از شکم نهنگ خلیج همیشه فارس در آورند که دچار دردمعده شده و جهت معالجه به ساحل مراجعه کرده است.
«نهنگ آن به که با دریا ستیـزد» به شرطی که از آن چیزی نخیزد!
چه چیـزی بدتـراز ایـن آشغــالی که ملـت تـوی اقیانـوس ریـزد؟
اگر شما اطلاع دقیق داشتید که برای بازگشتن یک کیسۀ نایلونی به آغوش طبیعت ـ که یعنی دوباره جزئی از آن شود ـ حدود ۱۰۰۰ سال وقت لازم است که نه من و شما در دنیا هستیم،نه نوه های ما؛ آن وقت شاید به این راحتی کیسۀ نایلونی میوه ها و تخمه هایتان را از داخل ماشین مدل بالای خود به سمت جاده و بیابان های اطراف آن پرت نمی کردید. آنهم در حالی که داخل ماشین،دارید راجع به مهمترین مسائل منطقه و جهان صحبت می کنید و موضع می گیرید. و خوشحالم که شنیدم روز ۲۱ تیر را به عنوان«روز خرید بدون کیسۀ نایلونی» نامگذاری کرده اند.
در تأیید عرایض ما: « بر اساس گفته های مدیرسازمان تحقیق دربارۀ زباله های پلاستیکی، زباله های پلاستیکی به راحتی حیوانات دریایی را آلوده و مسموم می کنند؛زیرا آنها این مواد را به جای غذا اشتباه می گیرند و مصرف می کنند. در معدۀ برخی از این حیوانات، مقادیر زیادی پلاستیک دیده شده و این زباله ها هرسال بیش از یک میلیون مرغ دریایی و یکصدهزار پستاندار را می کشد.»
به نقل از منابع موثق
بستۀ پیشنهادی پلاستیکی: این مدیریت سازمان تحقیق دربارۀ زباله های پلاستیکی،باید شغل جدید و سختی بوده باشد؛ فلذا ما نیز در کنار ایشان و این سازمان قرار می گیریم تا حالا که زمین گرفتار اپیدمی پلاستیک شده؛ ما نیز به سهم خود، راهکارهایی عرضه کنیم:
۱ـ حذف تدریجی پلاستیک: تا جایی که امکان دارد، پلاستیک را از زندگی مان خارج کنیم. مثلاً مثل سابق، میوه ها و سایرخوراکی های خود را داخل کیسه های کاغذی بریزیم. البته اینجوری باز ممکن است نسل درخت ها بر بیفتد، که خب برای این معضل هم خدمت خواهیم رسید و راهکار خواهیم داد. نه که تا الآن بساز و بفروش ها و برج سازها، همینطوری خودجوش،فاتحۀ بسیاری از درختان را نخوانده اند. الکی مثلاً ما اطلاعی نداریم!
۲ـ روز جمع آوری پلاستیک: در جمع آوری دیش های ماهواره که خوب عمل کردیم و جواب هم داد؛ در خصوص جمع آوری انواع پلاستیک های مضرّ و بی مصرف هم یک روزی را اعلام کنیم تا در آن روز مثلاً هرکس یک کیسه پلاستیک بلامصرف آورد تحویل مسوؤلان داد؛ یا یارانه اش دوبرابر بشود یا که یک چیزی بالاخره جایزه بگیرد که دست خالی برنگردد و تشویق شود برود بازهم پلاستیک جات جمع کند.
۳ـ جریمۀ پلاستیک اندازان: با استفاده از دوربین های سطح جاده و خیابان ها، شهروندان عزیز را به شدت زیرنظر داشته باشیم تا هرکس بی ملاحظگی کرد و یک چیز پلاستیکی انداخت وسط خیابان یا بیابان؛ بلافاصله دوربین ها عکس وی را بگیرند بفرستند در خانه اش تا آبرویش پیش زن و بچه و در و همسایه برود و منبعد به او به چشم یک آشغال ساز و زباله انداز بی فرهنگ نگاه کنند؛یعنی چپ چپ!
۴ـ دلواپسی پلاستیکی: گروههای مختلف اجتماعی که دغدغۀ حال و آینده و عاقبت به خیر شدن مردم جامعه را دارند؛ خیلی خودجوش وارد گود عمل شوند و روز روشن به شدت نسبت به کثیف شدن زمین، اظهار نگرانی و دلواپسی کنند. مگر که بهداشت و نظافت،نشانۀ ایمان و یک ارزش نیست؟… پس تا کی نگران و دلواپس برخی بی ایمانی ها و کمرنگ بودن بعضی ارزشهای این مدلی نباشیم؟…. با شمایم…. نه خیر؛ با خود شما!…(ناقلا همچین حواسش را به چپ و راستش معطوف می کند که نه انگار مخاطب حرف ها و عرایض معقول ماست!)
بازدیدها: 9
