علت سکوت مخالفان دولت در موضوع خرید هواپیما از آمریکا چیست؟بوئینگ کسی را دلواپس نکرد! 

با انتشار خبر خرید هواپیما از بوئینگ ، پیش بینی‌هایی مبنی بر حمله مجدد مخالفان دولت صورت گرفت. اما در کمال تعجب هیچ واکنشی از سوی دلواپسان مشاهده نشد و آن‌ها درمقابل این رخداد سکوت کردند. این سکوت اما کنجکاوی‌های زیادی را به وجود آورده که اصولا چه شده که این بار کسی دلواپس نشده است
دلواپسان این روزها تمام تمرکز خود را بر موضوع فیش‌های حقوقی مدیران قرار داده اند تا دولت یازدهم را مقصر جلوه دهند بر همین اساس به نظر می‌رسد دلواپسان فعلا خیلی مشغول‌اند. یا زمان کافی برای گریز به ماجرای بوئینگ ندارند یا علاقه و رغبتی ندارند و اشباع شده اند
آفتاب یزد- گروه اقتصادی: چندی پیش خبر مهمی‌از سوی مسئولان وزارت راه وشهرسازی مبنی بر امضای قرارداد خرید هواپیما از شرکت هواپیماسازی بوئینگ آمریکا منتشر شد. این خبر قطعا یکی از با اهمیت‌ترین رویدادهای چهار ماهه اخیر است، چرا که بیش از سه دهه است که صنعت هوانوردی کشور برای باز شدن قفل تحریم‌ها و امکان ارتباط مستقیم با برندهای معتبر هواپیماسازی دنیا از جمله ایرباس و بوئینگ لحظه شماری کرده است. سال گذشته در جریان سفر رئیس جمهوری به کشور فرانسه در صدرهیئتی بلندپایه بالاخره این طلسم چندین ساله شکسته شد و با امضای قرارداد خرید ۱۱۴ هواپیما از شرکت ایرباس، دنیا متوجه این واقعیت شد که دیگر ایران از بند تحریم‌ها رها شده و به دنبال آن است که هر چه سریعتر صنعت حمل و نقل هوایی خود را ترمیم کند. 
ایران بدون تحریم زیر ذره بین 
امضای قرارداد خرید با شرکت هواپیماسازی ایرباس فرانسه از آن جمله اخباری بود که مانند بمبی در رسانه‌های مختلف دنیا صدا کرد. رسانه‌های مختلف ضمن انعکاس این خبر، قرارداد مذکور را از جهات مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار دادند و از خیز ایران برای تبدیل شدن به قطب هوانوردی منطقه سخن گفتند. دیری نپایید که با اعلام خبر امضای قرارداد با ایرباس، سایر کارخانه‌های هواپیماسازی از جمله «‌بمباردیه»کانادا، «امبرائر» برزیل و یک شرکت ایتالیایی نیز تمایل خود را برای همکاری با ایران و ورود به بازار حمل و نقل کشور ابراز کردند و از این رهگذر تحولات صنعت حمل و نقل ایران و قراردادهای خرید محصولات برندهای معتبر جهانی در صدر اخبار رسانه‌های مختلف قرار گرفت. 
تکاپوی بوئینگ 
پس از نهایی شدن قرارداد خرید مدل‌های مختلف هواپیمای ایرباس، اما باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا نیز چندی بعد رسما مجوز فروش بوئینگ به ایران را صادر کرد و به این ترتیب راه فروش هواپیماهای یک برند معتبر جهانی دیگر نیز باز شد. 
حمله دلواپسان به ایرباس
در حالی که بسیاری از رسانه‌ها و کارشناسان درسراسر دنیا امضای قرارداد با ایرباس را آغاز دوران جدیدی در صنعت هوانوردی ایران قلمداد کردند و از آن به عنوان نقطه عطفی در تبدیل شدن ایران به یکی از قدرتمندان منطقه درسال‌های آینده نام بردند، اما واکنش به این اقدام تاریخی صورت گرفته توسط رسانه‌های مخالف دولت بسیار تامل برانگیز و غیرقابل انتظار بود. در شرایطی که به دلیل فرسوده شدن هواپیماها درطول سه دهه اخیر در سایه فشار سنگین تحریم‌ها، عملا ناوگان هوایی کشور بسیار ناکارآمد و بحران زا شده، باز شدن روزنه برای تغییر این وضعیت به رویای مردم ایران تبدیل شده بود. سقوط‌های اسفبار سال‌های گذشته و نقص‌های فنی پی درپی هواپیماها در سال‌های اخیر باعث شد تا رفع تحریم‌های صنعت هوانوردی و امکان نوسازی و به روزرسانی ناوگان به مطالبه اصلی مردم در اجرایی شدن برجام بدل شود و قبل از اجرایی شدن برجام نیز مسئولان از تلاش برای رفع این محدودیت ۳۰ ساله خبر می‌دادند. در این بین، با باز شدن دروازه‌های ارتباط با غول‌های هواپیماسازی دنیا، اما دلواپسان و رسانه‌های مخالف دولت نه تنها استقبالی از این رخداد نکردند بلکه بالعکس خرید ایرباس را دستاویزی برای تخریب دولت یازدهم قرار دادند. آنها با استناد به دلایلی عجیب و غریب و نامفهوم این قرارداد را برخلاف مصالح ملی عنوان کردند و گفتند در جریان این تفاهم ایرباس سر ایران را کلاه گذاشته و هواپیماهای بی مشتری خود را قالب کرده است. دلواپسان همچنین گفتند مسئولان قصد دارند پول‌های بیت المال را صرف خرید هواپیماهای لوکس کنند و خرید هواپیماهای جدید را عوامفریبی دانستند. موج حملات دلواپسان و رسانه‌های حامی‌این جریان به خرید هواپیماهای جدید هر روز هم وارد فاز جدید می‌شد و با اظهار نظرهای غیرکارشناسی افراد شدت بیشتری هم پیدا کرد. 
و ناگهان سکوت!
پس از آنکه مسئولان شفاف سازی‌های لازم را در خصوص قرارداد امضا شدن با ایرباس انجام دادند و افکار عمومی‌در جریان تمامی‌مزایای آن قرار گرفت،‌ آنها عملا دریافتند موج انتقادات و تخریب‌هایشان
بی اثر بوده است و از همین رو پرونده هجمه به دولت
با رمز ایرباس را بستند. در این بین اما با انتشار خبر خرید هواپیما از بوئینگ که در واقع نخستین و بزرگترین مبادله تجاری میان ایران و آمریکا در تاریخ پس از انقلاب اسلامی‌است، پیش بینی‌هایی مبنی 
بر حمله مجدد مخالفان دولت صورت گرفت. 
گمانه زنی‌ها براین بود که احتمالا موج تخریب‌ها اینبار کوبنده تر و گسترده تر باشد. اما در کمال تعجب هیچ واکنشی از سوی دلواپسان مشاهده نشد و آنها در مقابل این رخداد سکوت کردند. این سکوت غیرقابل انتظار اما کنجکاوی‌های زیادی را به وجود آورده که اصولا چه شده که این بار کسی دلواپس نشده و خبری از آن انتقادهای عجیب و غریب نیست. به نظر می‌رسد دلایل مختلفی در چرایی این عقب نشینی یا سکوت تعمدی مخالفان دولت وجود دارد. 
سناریوی اول، ترس
شاید دلیل اصلی سکوت مخالفان و دلواپس نشدن آنها،‌ به موج انتقادی به راه افتاده توسط برخی چهره‌های تندرو در آمریکا و سایر کشورهای هم پیمان با این کشور مرتبط باشد، چرا که پس از اعلام خبر نهایی شدن قرارداد با بوئینگ برخی چهره‌های تندرو از جمله دونالد ترامپ و اعضای جمهوری خواه مجلس نمایندگان آمریکا مخالفت شدیدی با این همکاری بوئینگ با ایران از خود نشان دادند. آنها فروش هواپیماهای مسافربری به ایران را اشتباهی آشکار و مصداق خیانت ارزیابی کردند. از آن سو، برخی رسانه‌های رژیم صهیونیستی هم به شدت به این قرارداد منعقد شده تاختند و حتی مرکز قانون رژیم اسرائیل به عنوان یکی از NGO‌های سرزمین‌های اشغالی، شرکت هواپیماسازی بوئینگ را تهدید کرد، در صورتی که به ایران هواپیما بفروشد از این شرکت شکایت خواهد کرد. از همین روی به نظر می‌رسد موج اعتراض‌ها توسط چهره‌های تندرو و دشمنان ایران، باعث شده تا دلواپسان احتیاط کنند و ترجیح دهند ازکنار این اتفاق 
بی سرو صدا عبور کنند. در واقع دلواپسان به خوبی 
دریافته اند که خرید بوئینگ برخلاف خرید ایرباس بهانه خوبی برای حمله به دولت نیست، چرا که به هر حال هرگونه مخالفت و اظهارنظری، آنها را در ردیف چهره‌هایی چون ترامپ و … قرار می‌دهد و ممکن است این هزینه را برای آنها ایجاد کند که مخالفان دولت در میدان دشمن نقش آفرینی می‌کنند.
سناریوی دوم، بهانه‌های بهتر
علاوه بر نگاه دلواپسان به واکنش افراد تندرو و دشمنان و ترس از همراه شدن با آنها، اما یک دلیل دیگر هم در چرایی سکوت دلواپسان وجود دارد. 
به نظر می‌رسد که این روزها، مخالفان دولت سخت در هیجان و تب و تاب انتشار فیش‌های حقوقی برخی مدیران به سر می‌برند و ترجیح داده اند تا مبادا لحظه ای از این جریان فاصله بگیرند. آنها این روزها تمام تمرکز و وقت خود را به این موضوع قرار داده اند تا دولت یازدهم را مسئول و مقصر ماجرای حقوق‌های کلان معرفی کنند و هر روز هم یک حاشیه جدید ایجاد می‌کنند. بر همین اساس به نظر می‌رسد دلواپسان فعلا خیلی مشغول‌اند. یا زمان کافی برای گریز به ماجرای بوئینگ ندارند یا علاقه و رغبتی ندارند و اشباع شده اند. 
سناریوی سوم، آب در‌هاون کوفتن
تلاش‌های بی وقفه دلواپسان برای ناچیز جلوه دادن قرارداد با ایرباس راه به جایی نبرد، چرا که نتیجه دندان گیری را برای آنها به ارمغان نیاورد. هر سخن و ایرادی از سوی آنها با پاسخ واضح و قاطع مسئولان مواجه می‌شد و نقشه‌ها یکی پس از دیگری خنثی. با 
توجه به این مسئله، قطعا مخالفان دولت متوجه 
شده اند نباید اشتباهات قبلی را تکرار کنند و با اظهارات 
غیرکارشناسی باز هم خود را زیر سوال ببرند. از همین روی، مخالفان دولت شاید خاطره خوبی از مخالفت با خرید هواپیما درذهن ندارند و دریافته اند نباید وقت خود را به موضوعاتی معطوف کنند که در نهایت برای آنها خروجی چندانی ندارد. 
سناریوی چهارم، عقب نشینی
پس از عزم مسئولان برای نوسازی ناوگان فرسوده هواپیمایی مشخص شد، بسیاری از کارشناسان و جامعه هوانوردی از موضوع خرید هواپیما به عنوان یک دارایی باارزش استقبال کردند. کارشناسان به ضرس قاطع اعلام کردند خرید هواپیما از اولویت‌های فعلی کشور محسوب می‌شود و نوسازی ناوگان هواپیماهای مسافربری کمک می‌کند ایران در زمره کشورهای قدرتمند و پرنفود منطقه قرار گیرد، 
چرا که قطعا کشوری که سیستم حمل ونقل هوایی قوی و کاملی ندارد نمی‌تواند حرفی برای گفتن داشته باشد. این شفاف سازی جامعه کارشناسی و توصیه آنها برای سرعت بخشیدن به روند نوسازی ناوگان باعث شده تا دلواپسان عقب نشینی کنند. از سوی دیگر حالا مسئله خرید هواپیماهای مدرن به یک مطالبه مردمی‌تبدیل شده و مسافران ایرانی از دولت می‌خواهند تا در دوران پسابرجام کابوس سی ساله هواپیماهای کهنه را پایان دهند. از همین روی، ایستادن مقابل این خواسته مردمی‌قطعا به ضرر مخالفان دولت است. 
پیام یک سکوتاتفاق رخ داده در جریان خرید بوئینگ و سکوت معنادار مخالفان دولت یک پیام هم را در خود دارد. کاملا واضح است که سکوت‌ها و فریادهای دلواپسان کاملا برنامه ریزی شده و بر اساس منافع و اهداف خاصی است. به این معنا که هدف انتقادات آنها تضمین و تامین مصالح ملی نیست و صرفا در صدد برآورده کردن منافع حزبی و فردی خود هستند. از همین روی بنا بر نیاز خود سکوت می‌کنند یا فریاد می‌زنند حتی اگر در این بین منافع کشور پایمال شود.

بازدیدها: 44