پوران درخشنده در گفتوگو با آرمان مطرح كرد آسیبهای اجتماعی گمشده سینمای ایران
آرمان- زهرا سليماني: فيلمهاي سينمايي از قدرت بيانگري و نفوذ بالايي براي مخاطب برخوردارند و تجربه جامعه شناختي نيز اين مساله را تاييد ميكند كه سينما تاثير گستردهاي بر رفتار و نگرش مخاطبانش دارد. بررسي چگونگي بازنمايي مسائل مربوط به جرم و آسيبهاي اجتماعي در فيلمهاي سينمايي ايراني ميتواند فوايد زيادي به ويژه براي سياستگذاران عرصه سينما داشته باشد كه مهمترين آنها، جهت بخشيدن به طرح سوژهها در فيلمهاست. بر اساس بررسيهاي انجام شده محور اصلی كل فيلمهاي اجتماعي اكرانشده در سينماي ايران از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۲ جرم و آسيبهاي اجتماعي و مسائل مربوط به آنها بوده است و كوشش ميشود در اجراي اين طرح جنبههاي مختلف اجتماعي، فرهنگي و عقيدتي فيلمها بررسي شود. توجه فيلم سازن و هنرمندان به آسيبهاي اجتماعي در جامعه ميتواند در آگاهي بخشي به مخاطب و توجه به نيازهاي جامعه ثمر بخش باشد. آنچه ميخوانيد گفتوگوي «آرمان» با پوران درخشنده كارگران مطرح سينما، درباره كم و كيف توجه به آسيبهاي اجتماعي در فيلمهاي سينمايي كشور است. به نظر شما بازنمايي آسيبهاي اجتماعي در فيلمها بايد به چه شكلي باشد؟ هماكنون در سينماي ايران به شكل گذري و بدون بررسيهاي كارشناسي به آسيبهاي اجتماعي پرداخته ميشود. در واقع فيلمهاي توليدي سينما چندان با واقعيتهاي جامعه...