آقايان دلواپس! من خوشحالم نويسنده : حميدرضا شکوهي
اين روزها دلواپسان، سازهاي جديد را کوک کردهاند. همان کساني که در زمان مذاکرات هستهاي مدعي بودند مذاکرات به نتيجه نميرسد و تحريمها لغو نميشود، پس از توافق هستهاي و لغو تحريمها، به جاي آنکه سکوت پيشه کنند و به احترام افکار عمومي، آرزوهاي خود را در قالب تحليل، به مردم غالب نکنند، هر روز دل نگران موضوع تازهاي ميشوند. يک روز درباره قراردادهاي نفتي ابراز نگراني ميکنند و روزي ديگر خريد هواپيماهاي جديد را ضديت با منافع مردم قلمداد ميکنند و… اين دلواپسيها هم البته پاياني ندارد. گويي تا وقتي که بسياري از مسايل ناگفته باقي بماند، آنها خود را محق ميدانند که براي مردم، دايه دلسوزتر از مادر شوند؛ مسايلي مثل رانتهاي کلاني که برخي در دوران تحريم از آن برخوردار بودند و جيبهاي خود را به بهانه دور زدن تحريم، از پول مردم پر ميکردند و تنها نمونههاي درشتتري مثل بابک زنجاني و خاوري و اميرمنصور آريا و برخي دولتمردان سابق بازداشت شدند و خيليها هنوز هم در فضاي کشور تنفس ميکنند و البته هنوز هم از رانتهايي برخوردارند؛ رانتهايي که با لغو تحريمها، کمتر و کمتر ميشود. دليل دلواپسي هميشگي اين دلواپسان چندان مبهم نيست اما آنچه مبهم است اين است که چرا وقتي آقاي خاوري در...