یکی از کارگردانان سینمای ایران معتقد است: اگر این اجازه و فرصت فراهم باشد که مثل هر قشر دیگری از جامعه به روحانی نگاه شده و نگاهی متعادل و واقع گرا اعمال شود، در سینما نیز مخاطب با این شخصیت ارتباط برقرار می‌کند.

به گزارش بخش سینمایی ایسنا،«سعید سهیلی» در پاسخ به این سوال که نشان دادن یک روحانی در آثار سینمایی و تلویزیونی چه چالش‌ها و فرصت‌هایی در پی دارد،گفت: هر موضوعی که بخواهیم در آن وارد شویم و اگر اجازه نداشته باشیم واقع گرایانه، منصفانه و بیطرفانه با آن روبرو شویم، نتیجه خوبی حاصل نمی شود. پرداختن به روحانیت نیز یکی از این موضوعات است که موظف هستیم روحانیت را همیشه پاک و سفید نشان دهیم و نمی‌توانیم آن را سیاه یا چرک یا خاکستری به نمایش درآوریم.

وی خاطرنشان کرد: وقتی وضعیت به این ترتیب باشد، این شخصیت‌ها در سینما نمی‌توانند با مردم ارتباط برقرار کنند و مردم این آثار را نمی‌پسندند. از طرفی هم به دلیل هاله‌ای نورانی که به دور لباس روحانیت کشیده شده، فیلمساز اجازه ندارد به صورت واقعی به این شخصیت بپردازد.

سهیلی با تاکید بر اینکه قرار نیست فیلمساز شخصیت روحانی را تخریب کند افزود: اما اگر قرار است یک شخصیت واقعی از روحانی نمایش دهد یعنی شخصیتی که مانند همه انسان‌های دیگر از یک طرف زن، بچه، علاقه به دنیا، علاقه به زندگی، شهوت، حرص و طمع را دارد، اما از طرف دیگر تقوی، علم، اخلاص و گذشت را نیز دارد، باید مدنظر قرار دهیم.

کارگردان فیلم سینمایی «گشت ارشاد» بیان کرد: ولی وقتی یک فیلمساز سراغ این شخصیت روحانی برود و برای مثال اگر بخواهد بگوید که در کنار تقوا حسد هم دارد و به خاطر همان تقوا در حال مبارزه، سرکوب و تضعیف این خصوصیت بد اخلاقی است، به همین اندازه نقد هم اجازه ندارد و فقط باید از یک روحانی تعریف کرد و سفید نشانش داد!

وی تاکید کرد: اگر این اجازه وجود داشته باشد که مثل هر انسان دیگری به روحانی نگاه شده و نگاهی متعادل و واقع گرا اعمال شود، در سینما نیز مخاطب با این شخصیت ارتباط برقرار می‌کند مشروط بر اینکه هدف فیلمساز در ساخت یک اثر، تخریب این لباس و صنف و قشر نباشد، بلکه هدف کلی فیلم باید این باشد که روحانیت، شخصیتی کاملاً عالم و فاضل و با تقوا باشد اما در جریان قصه، این شخص دچار تردید و لغزش هم می‌شود و سعی می‌کند از آن عبور کند.

وی با اشاره به اینکه ترجیح می‌دهد سراغ فیلم با موضوع روحانیت نرود، بیان کرد: به این دلیل که اگر بخواهم کمی این شخصیت را خاکستری نشان دهم، به آن ممیزی می‌خورد و اگر هم بخواهم شخصیتی کاملاً سفید از روحانی به نمایش بگذارم که منزه از هر عیب و ایرادی باشد، نه به خودم و نه به مخاطب کارم نمی‌چسبد.

سهیلی در پاسخ به اینکه آیا این اجبار از سمت قشر روحانیت اعمال می‌شود یا هنرمندان این اجبار را برای خود اعمال می کنند؟ گفت: این اجبار ممکن است از طرف کسی نباشد و ممکن است از طرف همه اعمال شود. ناخواسته به همه ما القا شده که اجازه نقد روحانیت را نداریم درصورتی‌که ما خیلی روحانیونی داشتیم که خلع لباس شده‌اند و اگر بخواهم فردا روزی فیلمی درباره یک روحانی که به این لباس لطمه می‌زند و کارهای خلاف انجام می دهد، بسازم، قطعاً مجوز نخواهد گرفت.

وی در ادامه این مطلب به تشکیل دادگاه ویژه روحانیت اشاره کرد و افزود: اگر همه این قشر پاک و منزه هستند پس چرا چنین دادگاهی وجود دارد؟تشکیل این دادگاه به این دلیل است که تعدادی از روحانیون هم اهل خلاف هستند.

سعید سهیلی در پایان گفت: بنابراین اگر روحانیونی داریم که در جامعه خلاف هم می‌کنند، پس باید فیلمساز نیز این اجازه را داشته باشد که به آن هم بپردازد و یک خوب و یک بد هم نشان دهد. چرا باید در هر فیلمی تنها یک روحانی خوب حضور داشته باشد؟

دومین دوره جشنواره «روحانی و سینما» 27 فروردین در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار خواهد شد.

بازدیدها: 48