از فرمایشات ما ! جراحی فرهنگ پلاستیک : ببینید کی دارم عرض می کنم؛ اگر نصف همین توجهی که بعضی از ما ملت به جراحی پلاستیک برای زیباترشدن«خود»مان داریم، به فرهنگ پلاستیک اختصاص می دادیم؛ الآن با محیط زیست زیباتری مواجه بودیم. و مثل باباطاهرمرحوم،می زدیم زیرهرچه آواز که: به هرجا بنگرم؛کوه و در و دشت نشان از قامـت رعنا تو بینـم (رضا رفیع)
اگر این فرهنگ رعایت می شد، به کوه و در و دشت و دریا که نگاه می کردیم؛ فقط قامت زیبای طبیعت بی نظیر خدا را می دیدیم؛ نه ظروف پلاستیکی یکبار مصرف و بطری نوشابه و سرنگ آمپول تزریق شده و نایلون چیپس و چیتوز خورده شده و جعبۀ اسمارتیز بلعیده شده و دستۀ چتر استفاده شده و دندان مصنوعی عمه لیلای فوت شده و…. امثال این اضافات و خزعبلات صادره شده را. بیخود نیست که می گویند تولید ۱ر۵ میلیون تن پلاستیک در جهان در سال ۱۹۵۰، به ۲۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۲ رسیده است. حالا هم که ۲۰۱۵ است و لابد چندمیلیون تن دیگر به مبلغ اضافه شده که اگر کسی از کرۀ مریخ به زمین آمد؛ خیال نکند که زمینی ها پیشرفت نکرده اند. اگر به موازات افاضات خود، مواظب اضافات خود هم بودیم؛ از خشکی ما این قدر آت و آشغال جورواجور حل نشدنی، سر از دریا و اقیانوس در نمی آورد که دمپایی همسایۀ سفرکرده به کیش ما را از شکم نهنگ خلیج همیشه فارس در آورند که دچار دردمعده شده و جهت معالجه به ساحل مراجعه کرده است. «نهنگ آن به که با دریا ستیـزد» به شرطی که از آن چیزی نخیزد!...
