سرآغاز آینده مبهم فرهنگ (سید مسعود رضوی)
وقتی صفحات اینترنت را روی آیفون موبایل یا تبلت و مونیتور رایانه باز میکنیم، به صورت خودکار و بیاختیار، مهمترین و پربسامدترین مطالب و خبرها و تصویرها و ویدیوها نمایان میشود. در کنار آن، آگهیهای مهمتر و پولسازتر که بیانگر علایق و گرایشات کاربران زیادی در فضای مجازی هستند، به بیننده تحمیل میشوند. برای ورود به برخی شبکههای اجتماعی، کاربران ایرانی به ناچار از فیلترشکن استفاده میکنند. مجوز اغلب فیلترشکنهای مزبور برای ورود به سایتهایی که غیرقانونی یا غیراخلاقی یا خصمانه قلمداد شدهاند و نهادهای قانونی و مجری سیاستهای نظام جمهوری اسلامی ایران، دستور منع استفاده و فیلترینگ آنها را صادر کردهاند، توسط برخی دیگر از نهادهای مرتبط با صدا و سیما یا شورای عالی رسانهها و نظارت بر فضای مجازی و دیگر ناظران و قضات و … صادر شده است. آنچه در این فرایند، موجب شگفتی است، رویش قارچگونه شرکتهای سودآور با اهداف مبهم و کلی است که در غیاب سیاستها و راهبردهای شفاف فرهنگی، مشغول سوءاستفاده و خالی کردن جیب مردم هستند. ظاهراً در این عرصه، باید متخصصان رسانه و جامعهشناسان، همراه با سیاستگذاران وزارتخانههای مربوطه در دولت، راهکارها و اهداف مشخصی را در چارچوب منافع ملی تنظیم و ترسیم کنند و برای ابلاغ قانونی به مجلس و...