بهار ایران:جوانی محمدتقی بهار با انقلاب مشروطه همزمان بود. بهار از حدود بیست سالگی به جمع آزادی خواهان پیوست و از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین چهره‌های مبارز مشروطه‌خواه شد و برای اعتلای وطن و برپایی مشروطه، دمی از پای ننشست. بعد از پیروزی انقلاب مشروطه، چندین و چندبار به نمایندگی مجلس رسید
محمدتقی بهار، که بعدها به نام ملک الشعرای بهار شناخته شد، به سال ۱۲۶۵ هجری شمسی در شهر مشهد دیده به جهان گشود. محمدتقی بهار از کودکی تحت حمایت و آموزش دقیق پدرش قرار گرفت. پدر ادیب وی، میرزا محمدکاظم صبوری، ملک‌الشعرای آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه بود. محمدتقی جوان، ادبیات پارسی و زبان عربی و قرآن کریم و علوم حوزوی را در محضر پر فیض پدر آموخت. از هفت سالگی و با راهنمایی پدر اندک اندک شروع به شاعری کرد. او در سال‌های بعد، به قدری در شاعری توانا و نیرومند شده بود که رشک شدید دیگران را بر می انگیخت و گاه تصور می‌کردند اشعار وی سروده پدرش است اما صدها بار امتحان شاعری کردن از محمدتقی جوان و سربلند بیرون آمدن وی از این امتحانات دشوار، نهایتاً سبب شد تمامی خام اندیشان سپر بیندازند و به نبوغ حیرت انگیز و طبع استثنایی بهار در شاعری اعتراف کنند. بعد از رحلت پدر، عنوان «ملک الشعرا» به دستور مظفرالدین شاه قاجار به محمدتقی بهار تعلق گرفت و زین پس تا پایان عمر پربرکت استاد، وی را به حق، ملک الشعرا و پادشاه شاعران دوره معاصر لقب دادند. جوانی محمدتقی بهار با انقلاب مشروطه همزمان بود. بهار...
