با جدی شدن کاندیداتوری محمدباقر قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری، شانس پیروزی وی بررسی شد پیش به سوی شکست ؟ 

آفتاب یزد – امید کاجیان:‌ شهردار تهران، که روزی در مناظرات انتخاباتی به حمله گاز انبری مشهور بود و زمانی هم به کسی که سوار بر موتور ۱۰۰۰، راسا در برخی جاها حضور می‌یافته، سال‌های سال است که در کسوت مدیریت‌های مختلف کشوری و لشکری، سودای ریاست جمهوری کشور را در سر دارد و از قضا تا به حال دوبارهم برای رسیدن به آمال و آرزوهایش برای تکیه زدن بر قوه مجریه، خود و مردمش را آزموده که هر دوبار هم در این آزمون ناکام مانده است. اما شواهد و قرائن حاکی از آن است که مرد خراسانی عرصه سیاست دست بردار نیست و این بار هم در حال سبک و سنگین کردن شرایط موجود برای حضور یا عدم حضور در انتخابات سال ۹۶ است و چه بسا تصمیماتی نیز در این زمینه گرفته وعلی رغم همه چالش‌های پیش‌رو، از الان برای اردیبهشت ۹۶ دورخیز کرده است. 
اقدامات اخیر قالیباف از جمله حمله‌ها و تکه‌پرانی‌های متعددش به حسن روحانی و دولت یازدهم، که الی ماشاءالله تمامی هم ندارد! و همین‌طور سخنرانی‌هایی با موضوعات انتخاباتی چون ضرورت رفع مشکلات اقتصادی و فقر و….، اجرای نمایشی و پوپولیستی و برخی اقدامات برای خوش آمد‌های مردمی از جمله حضوردر مترو و…، همین طور تقویت تیم رسانه ای خود از جمله مانور در روزنامه همشهری و همین طور راه اندازی روزنامه تازه از راه رسیده …که منتسب به اوست، نشان می‌دهد که قالیباف بازهم پای را دریک کفش کرده تا در انتخابات ۹۶ با برنامه حضور یابد. در جدیت ورود قالیباف همین بس که او برای اصولگرایان شرط و شروط هم می‌گذارد، نشان به آن نشان که کمال الدین سجادی سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری، گفته قالیباف آمدن به صحنه انتخابات را مشروط به حصول اجماع اصولگرایان بر روی خود کرده است.
و همین شرط گذاشتن نشان می‌دهد که قالیباف چه قدر برای رقابت با حسن روحانی در سال۹۶ جدی است. اما به راستی آیا او علی رغم شکست‌های قبلی اش بازهم پای به معرکه انتخابات می‌گذارد؟ و اگر اردیبهشت ۹۶ به میدان آمد، شانس برنده شدن خواهد داشت یا بازهم دست از پا درازتر به ساختمان بهشت بازمی گردد؟
در این باره نظر چند فعال سیاسی را جویا شدیم و این پرسش را مطرح کردیم که آیا برای قالیباف و پیروزی‌اش در انتخابات ۹۶ شانسی قائل هستند؟ و اگر آری! به چه دلیل؟ و اگر نه! از کجا معلوم؟ 
در ادامه، نظرات این فعالین سیاسی را در گفتگوی با آفتاب یزد می‌خوانید. 
——————————————
اذهان مردم را عوض کند 
به دوردوم می‌کشد 
محمد عطریانفر – عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران 
پیروزی آقای قالیباف به صورت کلی محتمل نیست. مگر اینکه تصور عمومی ما آن باشد که جریان اصولگرا فقط و فقط روی ایشان متمرکز شوند و قالیباف را تنها کاندیدای جریان اصولگرایی معرفی کنند. اگر اصولگرایان تمام توان و ظرفیت حزبی و فکری خودشان را پشتیبان او قرار بدهند، در چنین وضعیتی چنانچه خوشبینانه قضاوت کنیم، ممکن است قالیباف در رقابت با آقای روحانی به مرحله دوم راه پیدا کند.
البته این موضوع مستلزم یک نکته مهم‌تری نیز هست و آن نکته این است که آقای قالیباف در مناظرات انتخاباتی سال ۹۲ در رقابت با روحانی دچار یک فشار روحی شد و از ایشان یک تصویر خاص نزد مردم ساخته شد، بنابراین او راه سختی را در پیش دارد تا این ذهنیت را از ذهن مردم خارج کند. نکته دیگر آنکه قالیباف در دوره مدیریت شهری تهران، با مسائل و ابهاماتی درباره برخی هزینه‌ها و پرداختی‌ها روبه‌روست و به طور کلی اما و اگرهایی در عملکرد ایشان وجود دارد که همواره می‌تواند به صورت علامت سوال برای مردم باقی بماند. از همین روست که قالیباف باید پیش از هر چیز بر انتقادات و نگاه‌های منفی که نسبت به او وجود دارد فائق بیاید و سپس به فکر ریاست جمهوری باشد. اگر قالیباف توانست ذهنیت‌های منفی گروه‌هایی مردم نسبت به خودش را از اذهان پاک کند، می‌توان درنگاهی خوشبینانه متصور باشیم که او و روحانی در سال۹۶ به دور دوم انتخابات راه پیدا می‌کنند. اما با همه این احوال اگر بخواهیم درباره توفیق نهایی او در انتخابات بگوییم باید گفت: نه! احتمال پیروزی او بسیار ضعیف است. یعنی در بهترین حالت اگر قالیباف به شرایط مطلوب برسد و در بازسازی نگاه مردمی نسبت به خود موفق باشد، می‌تواند روحانی را به زحمت و نه شکست بیندازد.
———————————-
قالیباف در هرصورت پیروز نیست 
علی صوفی – وزیر دولت اصلاحات 
آقای قالیباف دو دوره کاندیدا شدند و مورد اقبال عمومی هم قرار نگرفتند. از سوی دیگر، می‌توان گفت ایشان در جناح خودشان نیز مورد اجماع و اتفاق نیستند. هیچ‌گاه اصولگرایان بر روی او اجماع نداشتند، یک بار که دیدیم، آقای قالیباف چندروز به انتخابات مانده از صحنه رقابت خارج شدند هر‌چند که این تصمیم، تصمیم ایشان نبود و از منبعی به آنها گفته شد. اما اگر فرض را بر این بگذاریم که این بار بر روی ایشان به عنوان کاندیدای اصولگرایان اجماع صورت بگیرد، طبیعتا می‌تواند امر مثبتی برای جناح اصولگرا و شخص قالیباف باشد. اگر قالیباف تنها کاندیدای مورد اجماع اصولگرایان باشد، طبعاً شانس بیشتری در انتخابات ۹۶ خواهد داشت. اما باید به این موضوع از زاویه دیگری نیز نگریست! به هر حال آقای قالیباف تاکنون دو بار در انتخابات ریاست جمهوری مورد ارزیابی مردم قرار گرفته است و توفیقی به دست نیاورده، موضوعی که خواه ناخواه یک بار منفی برای او و همین طور نوع نگاه اصولگرایان نسبت به کاندیداتوری اش به وجود می‌آورد. و صدالبته تاثیر بدی در کل جامعه نیز خواهد گذاشت. از طرفی اگر به روی آقای قالیباف اجماع صورت بگیرد، فضای دو قطبی در کشور ایجاد می‌شود و همواره در فضای دو قطبی، گرایش مردم به جریان مقابل جریان اصولگراست. بنابراین ارزیابی من این است که آقای قالیباف اساساً شانسی برای انتخابات ریاست جمهوری ندارند، یعنی چه اصولگرایان بر قالیباف اجماع بکنند و چه اجماع نکنند، او پیروز رقابت ۹۶ نخواهد بود. 
————————
نوع حضور روحانی برای قالیباف مهم است 
حمید قزوینی – فعال سیاسی اصلاح طلب 
حضور کاندیداها تابع یک یا دو مولفه نیست، بلکه عوامل متعددی درآن نقش دارد. درباره آقای قالیباف نیز همین موضوع صدق می‌کند.اینکه آیا او تنها کاندیدای جناح اصولگراست یا خیر؟ و یا اینکه رقیب او حسن روحانی چگونه در انتخابات حضور پیدا می‌کند و سازمان رای وی (روحانی) چه وضعیتی دارد؟ بسیار مهم است. اما من فکر می‌کنم، اصولا آقای قالیباف بیش از آنکه بخواهد رئیس‌جمهور شود، دوست دارد که به عنوان یک شخصیت مطرح در صحنه سیاسی دیده شود و تاثیرگذار باشد. از طرفی او می‌داند این دوره از انتخابات، آخرین زمان حضور در شهرداری برای اوست. بنابراین اگر بتواند هزینه تصمیم خودش را بالا ببرد و یا خودش را به گونه‌ای توانمند سازد که یک جناح سیاسی را دنبال خودش بکشاند یک موفقیت برای اوست. ولی قالیباف درحال حاضر به دنبال اهداف میان مدت است، نه اهداف بلند.
اینکه حسن روحانی در سال ۹۶ چگونه در عرصه رقابت‌ها حضور بیابد و چه شعارهایی مطرح کند برای قالیباف بسیار مهم است. اما مشکل دیگر قالیباف خود اصولگرایان هستند. 
زیرااینکه اصولگرایان به یک کاندیدای واحد برسند امری محال است. از سویی، وقتی آنها (اصولگرایان) می‌گویند که فلان فرد کاندیدای ماست گاهی به طور جدی پشت آن کاندیدا قرار نمی‌گیرند. تجربه در دوره‌های قبلی نشان داده است که بعضا کاندیدایی اصولگرا اگرچه برحسب تعارفات به نفع یک کاندیدای اصولگرای دیگر که مشهور تر و رای آورتر است کنار می‌رود اما تمام آرا و ظرفیت آن کاندیدای منصرف شده به کاندیدای اصلی اصولگرا اختصاص نمی‌یابد، (برعکس اصلاح طلبان که وقتی یک کاندیدای آنها به نفع دیگری کنار رود تمام ظرفیت‌ها، پشت کاندیدای اصلی اصلاح طلب خواهد بود.) این را هم فراموش نکنیم که اصولگرایان در جلب آرای مردم با مشکل مواجه هستند و بحران گفتگو و گفتمان راهبردی در مباحث ایدئولوژیک دارند و این کار قالیباف را برای گرفتن رای مردم دشوارتر می‌سازد. 
——————————
اجماع شود قرین به پیروزی است 
ابوالقاسم رئوفیان – دبیرکل حزب اسلامی ایران زمین 
چنانچه اصولگرایان بر روی قالیباف به اجماع برسند، وی قرین به پیروزی در انتخابات ۹۶خواهد بود. اما اگر این اجماع صورت نگیرد و باز هم اصولگرایان بخواهند با چند نامزد به رقابت‌های ریاست جمهوری بیایند طبیعی است که قالیباف توان رقابت با حسن روحانی را نخواهد داشت.
به هر حال در انتخابات سال ۹۲ شاهد بودیم که اگر اصولگرایان اجماع می‌کردند آرای‌شان قابل توجه بود. چون مجموعه آرای کسانی که به حسن روحانی رای ندادند۴۹ درصد کل آرا بود که بسیار قابل توجه است. این بارهم اگر قالیباف تک کاندیدای اصولگرایان شود آرا اجماع می‌یابد و تمامی رای اصولگرایان و ممکن است حتی برخی از آرای اصلاح طلبان به سمت سبد قالیباف ریخته شود و این به معنای پیروزی قالیباف خواهد بود. اما طبیعی است که اگر به غیر از او کاندیدای دیگری هم در بین اصولگرایان وجود داشته باشد، ممکن است حتی برخی از اصولگرایان به حسن روحانی رای دهند و در این صورت قالیباف پیروز انتخابات نخواهد بود و اصولگرایان خود باعث شکست خودشان می‌شوند. به طور کلی، باید گفت هستند برخی اصلاح طلبانی که بنا به دلایلی قالیباف را به حسن روحانی ترجیح می‌دهند. روحانی نیز بنابه دلایلی برای برخی اصولگرایان در اولویت است. به هر حال هیچ چیزی در سیاست غیرمحتمل نیست حتی این احتمال نیز وجود دارد که گروهی از اصولگرایان و اصلاح‌طلبان صرفا برای آنکه قالیباف رئیس‌جمهور نشود به حسن روحانی رای دهند و یا بالعکس. اما در مجموع باید گفت که اگر قالیباف تک کاندیدای اصولگرایان باشد، شانس بالایی را برای پیروزی در رقابت با حسن روحانی خواهد داشت.
——————————
پیروزی اش قابل تصور نیست 
محمد کیانوش راد – عضو شورای مرکزی اتحاد ملت 
بدون تردید حضور آقای قالیباف در سال ۹۶ بدون ایجاد اجماع اصولگرایان بر سر ایشان، از هم‌اکنون پروژه‌ای شکست‌خورده برای قالیباف خواهد بود. قالیباف از این هوشمندی برخوردار است که بار‌دیگر خود را در معرض یک بازی همراه با شکست روبه‌رو نسازد، از سوی دیگر، با برخی از الزامات ایجاد شده جناحی، احتمال ورود آقای قالیباف در صحنه انتخابات دور از ذهن نیست. اما واقعیت آن است که برخی از گروه‌های سنتی و هواداران احمدی‌نژاد و جبهه پایداری به هیچ عنوان بر سر آقای قالیباف اجماع نخواهند نمود. بدین ترتیب آقای قالیباف که از اقبال در میان بخشی از بدنه طبقه متوسط و بعضا کمتر سیاسی جامعه خصوصا در تهران برخوردار است، کمتر شانس حضور مقتدرانه در انتخابات را خواهد داشت. گرچه حوادث آینده می‌تواند بسیاری از معادلات را دچار تغییر و تحولات موقعیتی بنماید اما آرایش سیاسی امروز به گونه‌‌ای نیست که شانس قابل توجهی را برای آقای قالیباف در کارزار انتخاباتی بتوان متصور بود. این را هم اضافه کنم که تا به الان اتاق‌های فکر جریان اصولگرا به صورت متحد و یکپارچه نسبت به اعلان و تشریح جهت‌گیری‌های راهبردی سال ۹۶ اظهارنظر نکردند و به صورت پراکنده از سوی بخشی از زیرجناح‌های سیاسی اظهارنظرهایی در این باره صورت گرفته است. پس نمی توان نظر قطعی راجع به کاندیداتوری قالیباف داد. اما در مجموع باید گفت که او شانس چندانی در سال ۹۶ نخواهد داشت؛ آن هم با وجود گروه‌های مختلف اصولگرایی که خودشان در درون با یکدیگر اختلافاتی دارند.
————————–
با اجماع بر قالیباف، انتخابات جدی خواهد شد 
حسن رسولی – عضو هیئت مدیره بنیاد باران
اساساً آرایش انتخاباتی متاثر از جریان اصولگرایی درصحنه انتخابات ریاست جمهوری آینده تعیین تکلیف نشده است، بنابراین با دو فرض می‌توان در این زمینه گمانه‌زنی کرد. فرض اول این است که جریان اصولگرایی بتواند با اجماع‌سازی درون تشکیلاتی به یک کاندیدای واحد برسد که در آن صورت همه جریان اصولگرا از آن کاندیدا حمایت خواهند کرد و در نتیجه خواهند توانست سازمان رای مناسبی را برای نامزد خودشان تشکیل دهند. فرض دیگر آن است که این جریان نتواند بر اختلاف احزاب و جناح‌های خویش فائق آید و همانند سال ۹۲ نامزدهای مختلفی را به صحنه رقابت بکشاند که در این صورت جهت‌گیری کلی اصولگرایان نه پیروزی در انتخابات بلکه افزایش هزینه و ایجاد موانع برای رقیب‌شان آقای روحانی خواهد بود. بدین ترتیب به طور طبیعی تلاش می‌کنند با استفاده از ابزار تبلیغاتی کاندیداهای متعددخود یک تهاجم گسترده و همه جانبه‌ای را علیه دولت روحانی به راه بیندازند تا یا انتخابات را به دور دوم بکشانند یا از میزان رای روحانی بکاهند و از این طریق بتوانند معادله چهار ساله دوم روحانی را به نفع خودشان تمام کنند، بنابراین با هر دو پیش‌فرض، آقای قالیباف به دلیل دو دوره حضور در انتخابات ریاست جمهوری نهم و یازدهم از یکسو و همین طور سابقه ۱۲ ساله در مدیریت شهری پایتخت و در اختیار داشتن نهاد تاثیرگذار شهرداری در نهادهای فرهنگی اجتماعی و خدماتی می‌تواند کاندیدای اصلی مورد انتخاب جریان اصولگرا باشد. 
اگر فرض اول یعنی اجماع اصولگرایان در کار باشد هیچ کس جز قالیباف مشهوریت ندارد، افکار عمومی با او آشنا ست و فکر می‌کنم با این اوصاف قالیباف کاندیدای جدی اصولگرایان خواهد بود. در این صورت شهردارتهران هر چند احتمال رای آوری‌اش در مقابل روحانی زیاد نیست، اما طبیعتا ۹۶ را انتخاباتی جدی و سخت خواهد کرد؛ انتخاباتی که اصولگرایان می‌توانند در آن خودی نشان دهند.

بازدیدها: 88