دسته: سینماو تاتر

حوالی ظهر ۱۶ فروردین ماه با خبر درگذشت کیومرث پوراحمد همراه شد، فیلم سازی که با «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب‌»اش بزرگ شدیم و با «شب یلدای‌»ش قد کشیدیم و «اتوبوس شب»‌اش را دوست داشتیم. در پی انتشار خبر درگذشت کیومرث پوراحمد در ایسنا، گزارش‌های مختلفی منتشر کردیم که در این گزارش مجموع مطالب منتشر شده را با هم می خوانیم: کیومرث پوراحمد در حالی صبح امروز زندگی را بدرود گفته که آخرین حضورش در سینما،جای خالی او در جشنواره فجر سال گذشته و نشست خبری فیلمش بود. این فیلمساز مطرح سینما که آثاری ماندگار در سینما خلق کرده، سال ۱۴۰۱ فیلم سینمایی «پرونده باز است» را ساخت؛ فیلمی که بدون حضور او در جشنواره فجر نمایش داده شد و در نشست مطبوعاتی فیلم در روز ۱۴ بهمن هم گفته شد که «پرونده باز است» آخرین اثر سینمایی این کارگردان خواهد بود. اگرچه معمولا این تصمیم‌ها جدی نمی‌شوند اما با پایان زندگی پوراحمد، کارنامه فیلمسازی او برای همیشه بسته شد. روایت مرحوم کیومرث پوراحمد از چرایی مرگ هنرمندان. هوشنگ مرادی کرمانی خود و «مجید» قصه‌هایش را خوش‌شانس می‌داند که با کیومرث پوراحمد به تصویر کشیده شده است و می‌گوید: بخشی از سریال «قصه‌های مجید» حاصل خلاقیت و واقعیت ذهنی کیومرث پوراحمد بود....

دلش می‌خواست سنگ قبری ساده داشته باشد؛ با خط خوش نستعلیق اسمش بر آن نقش ببندد و دو تاریخ. کیومرث پوراحمد هم مانند خیلی از مردم به مرگش اندیشیده بود، اینکه کتاب زندگی‌اش چگونه به پایان می‌رسد. او هم مرگ را ساده می‌پنداشت و هم سنگ قبری به همان سادگی می‌خواست. به گزارش ایسنا، این فیلمساز سال‌ها قبل از کوچ بهاری‌اش در کتاب «سنگ قبر» که سال ۹۴ به کوشش پوریا تابان از سوی نشر «رهی» منتشر شده و پرسش‌هایی درباره مرگ را با شخصیت‌های گوناگون مطرح کرده، در پاسخ به پرسشی درباره نگاهش به مرگ نوشته است: «من ۶۵ ساله‌ام. خیلی از دوستانم در این سن و سال یا حتی زودتر دارفانی را وداع گفته‌اند. (راستی این «دارفانی را وداع گفتن» هم از آن جملات شاعرانه آبکی هست ها!) بنابراین اگر همین روزها هم بمیرم، نمی‌توانم طلبکار زندگی باشم. این از این. سال‌ها پیش با دوست معقولی نشسته بودیم به گپ و گفت. دوست معقول چند تا سئوال کرد، از این تست‌های روانشناسی که خیلی‌هاش درست هم هست. آخرین سئوالاش این بود که اگر در بیابان برهوتی راه بروی و پیش‌رویت یک دیوار ببینی ، این دیوار چه جور دیواری است؟ گفتم یک دیوار گِلی کوتاه. مطابق آن تست، این...

یادی از بانوی اول تئاتر ایران    اولین کارگردان زن تئاتر ایران ” مهین اسکویی “   “در۱۵ سال اخیر ، افزایش سطح سواد و دسترسی آسان به بهداشت از جمله پیشرفت هایی است که ایران در حوزه ی زنان به آن ها دست یافته است . به طوری که براساس آمار ، میزان سواد زنان از ٪۷۸ به ٪۹۸ رسیده است “…” درحالی که ایران هنوز به کنوانسیون حذف همه ی اشکال تبعیض علیه زنان نپیوسته است …”(۱) ازسال های وقوع انقلاب مشروطیت به این سو- که حدودا مقارن است با  ورود ایران به میدان مدرنیته – ، حضور زن  درعرصه ها ی جامعه به دلیل استحکام سنت های کهن با تانی و تاخیر صورت گرفت  . حتی مدرن سازی شتابزده و مصنوعی جامعه در دوره ی پهلوی اول ، مانند اقدام سطحی کشف حجاب اجباری ، تشکیل فرمایشی اجتماعات  و حضور نمایشی زن درآن ها ، تاسیس دانشگاه ، تعطیل اجباری تعزیه یا نمایش سیاه بازی ، ونقالی و پرده خوانی و  تشویق روز افزون مردم به بی اعتنایی به سنت ها  و پذیرش سریع مدرنیته ،و… علی رغم همه این تلاش ها که توسط رضا شاه صورت گرفت ،  جامعه سنتی مقاومتی آشکار و پنهان ازخود نشان می...

راز درون پرده ز رندان مست پرس دیشب یک نمایش عالی دیدم. نمایش «اَرمو» به کارگردانی دوست هنرمندم آقای امیر قربانی در تربت حیدریه روی صحنه رفته است. «اَرمو» (armu) در گویش تربتی به معنی( آرزو) است. این نمایش حال و هوایی عاشقانه دارد. متن شاعرانه‌ی امیر قربانی، در کنار موسیقی احسان انوریان، بازی خوب و جادوی دوتار محمد جهانشیری، بازی‌های چشم‌گیر علی‌اصغر آقاحسینی، حکیمه خاکسار، محسن هاشمی، مریم دلیر، محمدامین صاحب‌علم و نوای گرم دوتار آقای مهدی حاتمی یک نمایش تحسین‌برانگیز را ساخته است. اگر می‌خواهید یک نمایش نابِ خراسانی ببینید «اَرمو» را از دست ندهید. این نمایش از سه‌شنبه ۱۴۰۰/۰۸/۰۴ به مدت پانزده شب ساعت ۱۹:۰۰ در تالار اندیشه تربت حیدریه روی صحنه می‌رود. عوامل «اَرمو» کارشان را به بهترین شکل انجام داده‌اند و حالا نوبت من و شماست که به تماشای کار برویم، یک ساعت و نیم بنشینیم و دل بدهیم به شیرینی گویش خراسانی، لذت ببریم و در نهایت «اَرمو» را به دیگران معرفی کنیم. بهمن صباغ زاده پنج‌شنبه ۱۴۰۰/۰۸/۰۶ تربت حیدریه بازدیدها: ۰

عیسی محمدی علی نصیریان بزرگ است؛ نه به دلیل اینکه فیلم‌ها و تئاترهای زیادی بازی کرده و چنددهه در هنر بازیگری، در صدر بوده است. البته اینها هم باعث می‌شود که هر هنرمندی، قدر ببیند و بر صدر نشیند. اما او بزرگ است به دلیل رابطه‌ای که با مردم دارد؛ رابطه‌ای دلی و نه رابطه‌ای تصنعی و ظاهری. نیمی از این مصاحبه‌ای که پیش‌رو دارید و خواهید خواند، به درددل‌های استاد گذشت؛ یعنی در اصل ما قصد اولیه‌مان این بود که از خاطرات نصیریان و نوروزهای تهران قدیم و … پرس‌وجو کنیم اما او مدام از ما می‌پرسید که در چنین وضعیتی، واقعا چرا باید از چنین چیزهایی صحبت کند؟ بزرگی و تواضع استاد، جلای خاصی به شخصیت او بخشیده‌است؛ تواضعی که امروزه در میان هنرمندان ما کمیاب است. او به راحتی اشاره می‌کند که مشکلی با گفت‌وگو ندارد اما حرف‌هایش به درد مردم نمی‌خورد و واقعا نمی‌داند به این مردم چه باید بگوید. سرانجام به این نتیجه می‌رسیم که از موضوع اصلی در نظر گرفته شده برای مصاحبه که برای شماره نوروزی «روز هفتم» همشهری در نظر گرفته بودیم، منصرف شده و این گفت‌وگو را، صرفاً مجرا و مسیری قرار‌دهیم برای اینکه بزرگ بازیگری ایران و چهره ماندگار این هنر،...

تهران – ایرنا – نویسنده و کارگردان پیشکسوت تئاتر معتقد است اجرای تئاتر در فضای آنلاین می‌تواند «تئاتر خانگی» را با دسترسی به مخاطبانی گسترده ترویج کند. سهراب سلیمی روز جمعه در گفت ‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به شرایط خاص و عجیب این روزهای تئاتر بیان کرد: در طول سالها فعالیتم در تئاتر این اولین بار است که چنین آزمونی را تجربه می‌کنیم؛ شرایطی که آن را هرگز کسی در جامعه تئاتری پیش بینی نکرده بود و لطمات زیادی به همکاران تئاتر از بازیگر گرفته تا طراح صحنه و لباس و حتی بخش خصوصی وارد کرده است. وی ادامه داد: شاید اگر تاکنون تعریف عمیق‌تری از هنر و هنرمند و جایگاه آنها تعریف شده بود، واقع‌بینانه‌تر به مقوله هنر می‌نگریستیم اما اکنون باید بر اساس شرایط تصمیم گرفت. سلیمی در پاسخ به اینکه چه پیشنهاداتی برای برگزاری بهتر جشنواره تئاتر فجر در شرایط کرونا دارد، گفت: می‌توانیم با توجه به شرایط موجود اقداماتی را انجام دهیم که هم تئاتر زنده بماند و هم دسترسی پذیری گسترده تری به مخاطبان داشته باشد. نمایش‌های تلویزیونی امکان اقناع مخاطبان را به لحاظ هنری دارند کارگردان نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری» ضمن ابراز امیدواری نسبت به بخش تله‌تئاتر به عنوان یک امکان جدید و بازگشته به جشنواره در شرایط...

شادروان اکبر عالمی (سمت راست) اکبر عالمی مجری، منتقد و مستندساز، به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا، بامداد سه‌شنبه ۲۲ مهرماه درگذشت. به گزارش ایسنا، اردشیر عالمی فرزند مرحوم اکبر عالمی با اعلام خبر درگذشت این هنرمند، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت: پدر رفت، فقط پدر من نبود، پدر چند نسل ایران بود، تاثیر وجودش تا سال‌ها باقی خواهد ماند. اردشیر عالمی اعلام کرده که زمان و شرایط برگزاری مراسم ترحیم پدر مرحومش به‌زودی اعلام خواهد شد. اکبر عالمی، متولد تیر ۱۳۲۴ در اهواز، فارغ‌التحصیل رشته سینما با مدرک دکتری از انگلستان است که تاکنون مستندهای مختلفی را از جمله «مروارید خلیج‌فارس» ساخته است. او علاوه بر تالیف و ترجمه آثاری در حوزه سینما و عکاسی، در سال‌های دهه ۷۰ هم مجری برنامه «هنر هفتم» بود. بازدیدها: ۰

قدیمی ترین صدای ضبط شده از نوحه خوانی و تصاویر مراسم عزاداری در زمان قاجار چندین صدای ضبط شده به دوره ناصری و مظفرالدین شاه منسوب هستند که نوحه «جبرئیل» هم از آن جمله است. شعر نوحه «جبرئیل» منسوب به ناصرالدین شاه قاجار بوده و خواننده آن نامشخص است. بازدیدها: ۴

حسن زاده ریاست  فرهنگ و ارشاد تربت حیدریه جناب آقای محمد حسن زاده همشهری گرانقدر   اکنون که پس از سالها در گسترش و اشاعه فرهنگ هنری ، اجتماعی ، تاتر و سینمای دیارمان تربت حیدریه زحمات بیدریغی متحمل شده اید و توانستید  در پیشترفت هنرمندان تربتی نقش موثری را ایفا نمایید سپاسگزاری و قدر دانی نمایم.  همچنین به جنابعالی  تبریک گفته آرزو دارم وجودتان در شهر موجب دلگرمی هنرمندان گردد اطمینان دارم که زحمات و تلاشهای  مستمر شما در گذشته در  حوزه فرهنگ، ادب  و هنر  شهرستان تربت حیدریه   موجب بالندگی همکارکنان  شما در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و ادامه راهتان  باشد . همچنین  انتخاب اولین با نوی تربتی  سرکار خانم فاطمه نخعی‌نیا   به مدیریت اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی تربت حیدریه را به ایشان و همه بانوان شهرستان تبریک گفته امیدوارم  با توجه به اهداف بلند مدت این اداره بتوانند منشا همگرایی و وحدت عموم مردم فرهنگ دوست دیارمان تربت حیدریه باشند .از خداوند مهربان موفقیت ایشان را در برنامه های هنری ،فرهنگی و اجتماعی ارزومندم  .   همشهری شما کاظم  خطیبی بازدیدها: ۰

بارها در جمع‌های دوستانه به دوستان هنرمندم گفته‌ام که از زمان ریاست آقای حسن زاده در فرهنگ و ارشاد تربت حیدریه، من دل و دماغِ کار کردن پیدا کردم. یعنی حوصله کردم که شب شعر و کارگاه شعر و … برگزار کنم. قبلا انگیزه‌اش را داشتم ولی معمولا در اولین قدم‌ها قید کار را می‌زدم و رهایش می‌کردم. شاید این به ذهن‌تان برسد که لابد قبلی‌ها همکاری لازم را نداشتند اما این‌طور نیست. توضیحش سخت است فقط سعی می‌کنم با یک مثال موضوع را تا حدی روشن کنم. چند سال پیش برای یک کار اداری به یکی از اداره‌های تربت حیدریه رفته بودم. زمانی که منتظر بودم تا نوبتم شود به برخورد کارمندی که کار من زیر دستش بود با دیگر مراجعین دقت می‌کردم. توضیح رفتار کارمند طول می‌کشد ولی وقتی نوبتم شد دیگر مطمئن بودم که نمی‌خواهم با او هم‌کلام شوم. بلند شدم، برگه‌هایم را گرفتم و رفتم. نیمه‌کاره رها کردن کار برایم گران تمام می‌شد اما ادامه دادنش را هم خوش نداشتم. به طور کلی کار کردن با هنرمندها سخت است. رئیس اداره‌ی فرهنگ و ارشاد هر چه سیاست‌مدارتر و کاربلدتر باشد، اتفاقا ناکام‌تر خواهد بود. این اداره‌ای است که کارش با مهربانی و رفاقت با هنرمندان پیش می‌رود...