بادگیرهای یزد و معماری همسو با اقلیم سروده رفیعی ـ بخش نخست
در کشور پهناورمان ایران باوجود شرایط متفاوت اقلیمی و آب و هوایی در فصول مختلف سال، نمونههای ارزشمندی از معماری سنتی برجای مانده که بهخوبی پاسخگوی این شرایط بوده است. معماری سنتی ایران دارای پشتوانهای قوی و پربار از جنبههای گوناگون پایداری، هنر و فرهنگ ایرانی است که بدون استفاده از وسایل مکانیکی و انرژیهای تجدیدناپذیر زمینه مطلوب را در بنا ایجاد کرده است. یزد یکی از شهرهای کویری است که در منطقة اقلیمی گرم و خشک ایران قرار گرفته و از دیرباز معماران این دیار، از روشهای مختلفی برای همسازی با این شرایط نامساعد بهره جستهاند و یکی از این ابداعات، استفاده از بادگیر بود. معماری پایدار برقراری تعادل میان نیازها و خواستههای انسان و شرایط زیستمحیطی، در حال و آینده منجر به شکلگیری مفهومی بهنام معماری پایدار شد. درواقع، معماری پایدار برقراری ارتباط بین ساختمان و محیط است بهگونهای که اثرات ناشی از ساخت بنا کمترین آسیب را به طبیعت وارد کند. معماری پایدار نوعی معماری هماهنگ با اقلیم است که با حفظ انرژی، ازطریق استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهگیری از مصالح بومی، بهترین فضای ممکن را برای رفع نیازهای روحی و جسمی ساکنان و در یک کلام تأمین آسایش انسان فراهم آورد. حفظ انرژی، کاهش استفاده...